มติชนกรุ๊ป : หนังสือพิมพ์และนิตยสารในเครือมติชน

Notice: Undefined index: srcday in /var/www/html/rich/rich.php on line 41

Notice: Undefined index: search in /var/www/html/rich/rich.php on line 42

หน้าแรก

เลือกอ่านฉบับย้อนหลัง

rich@matichon.co.th

วันที่ 01 ตุลาคม พ.ศ. 2558 ปีที่ 21 ฉบับที่ 382

อาชีพที่ไม่เหมือนเรา

ไมตรี ลิมปิชาติ

อาชีพเป็นเชฟโรงแรม

ปัจจุบัน ศิริพร ชัยศิริพาณิชย์ เป็นแม่ครัวอยู่ที่โรงแรมโรแมนติค รีสอร์ท แอนด์ สปา

แต่ทุกคนจะเรียกเธอว่า "เชฟอ้อย"

เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว ผมได้รับเชิญให้ไปชมรีสอร์ตชั้นดีอยู่ท่ามกลางบรรยากาศของป่าและภูเขา เปิดใหม่ที่มีชื่อเป็นทางการว่า มีลา การ์เดน

รีสอร์ตแห่งนี้ตั้งอยู่ที่อำเภอมวกเหล็ก จังหวัดสระบุรี นี้เอง

ก่อนไปถึงรีสอร์ตที่ว่า เราได้เลยไปกินอาหารกลางวันกันที่โรงแรมโรแมนติคฯ ดังกล่าว

พบว่าอาหารแต่ละอย่างที่เราได้กินรสชาติอร่อย ไม่ได้อร่อยเฉยๆ แต่อร่อยมากๆ ถ้าใช้สำนวนของ ม.ร.ว.ถนัดศรี สวัสดิวัตน์ ก็คงจะพูดได้ว่า อร่อยเหลือเกิน จะบอกให้

อาหารที่เราได้กินวันนั้น เท่าที่จำทั้งชื่อและรสชาติได้ก็มี กะปิคั่ว แกงคั่วหอยขม ยำมะเขือ ปลาช่อนนึ่ง ไก่อบ และ แกงเลียง ทุกอย่างถูกจัดมาในภาชนะที่สวยงามชวนให้กิน

พวกเรากินอาหารกันอย่างเอร็ดอร่อย ด้วยความสนุกปาก จนเราบางคนต้องการดูตัวคนทำอาหาร

ทางโรงแรมไม่ขัดข้อง อนุญาตให้เชฟอ้อยออกมาโชว์ตัวได้ตามสบาย

ผู้ที่เคยไปกินอาหารที่นี่มาก่อนยังบอกให้เราได้รู้อีกว่า ยังมีอาหารอีก 2 อย่างที่ผู้ใดมากินแล้วต้องติดใจทุกคน

อาหารที่ว่าคือ แกงเขียวหวานไก่ หรือจะเป็นหมูหรือเนื้อก็ได้

อีกอย่างเป็น พิชซ่าผักขม เธอก็ทำได้อร่อยเช่นกัน แม้นักท่องเที่ยวที่ไปพักอยู่ที่อื่นไม่ได้พักอยู่ที่นี่ก็ยังแวะมาสั่งพิชซ่าไปกิน

เมื่อเป็นเช่นนี้ หลังจากกินอาหารอิ่มจนเดินแทบไม่ไหวแล้ว ผมอดที่จะขอบคุณกับเชฟอ้อยตรงๆ ไม่ได้ที่ทำอาหารแสนอร่อยให้เราได้กิน พร้อมอยากทราบประวัติความเป็นมาของเธอด้วย เพราะการจะได้พบคนทำอาหารที่มีรสมือฉมังเช่นนี้ นานๆ กว่าจะได้พบสักคน

เชฟอ้อย เล่าประวัติของตัวเองอย่างคร่าวๆ ให้เราฟังว่า

ปัจจุบันอายุ 44 ปี เธอเป็นคนพิษณุโลก สนใจเรื่องทำอาหารมาตั้งแต่เด็ก จะเข้าครัวช่วยแม่ทำอาหารเสมอ

แม่ให้ทำงานอย่างอื่นๆ เธออาจจะเกี่ยง แต่ถ้าให้ทำอาหารเธอจะทำทันที เพราะชอบจึงทำให้สนุกกับการได้เข้าครัว

หลังเรียนจบชั้นมัธยมจากพิษณุโลกแล้ว เธอได้มาเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต กรุงเทพมหานคร

เธอเรียนจบปริญญาโทด้านโภชนาการ จึงมีความรู้ในการเลือกวัตถุดิบที่จะนำมาทำอาหาร เช่น เนื้อสัตว์ ผัก ผลไม้ เห็ด และอื่นๆ

สำหรับการทำอาหาร เธอทำได้ทั้งอาหารฝรั่ง อาหารจีน อาหารญี่ปุ่น เป็นอาหารนานาชาติว่างั้นเถอะ

แต่ที่เธอชอบและสนใจเป็นพิเศษก็คือ อาหารไทย

เธอยืนยันว่า อาหารไทยดีที่สุดในโลก ดีทั้งรสชาติและคุณประโยชน์ที่ได้รับ และมีสมุนไพรที่ให้ประโยชน์กับร่างกายผสมอยู่มาก

หลังจากเรียนจบจากสวนดุสิต เธอได้เข้าทำงานที่โรงแรมระดับห้าดาวหลายแห่ง แล้วยังได้ไปทำอาหารอยู่ที่สถานทูตไทยในอเมริกาอีก 2 ปีด้วย

เธอจึงมีความรู้ทั้งอาหารนานาชาติและอาหารไทยเพิ่มขึ้นอีก

สำหรับอาหารไทยนั้น เธอไม่ได้ทำเหมือนๆ กับที่คนอื่นทำ เธอได้นำมาดัดแปลงใหม่ เพื่อให้มีรสชาติอร่อยแปลกลิ้นกว่าอาหารไทยทั่วไป ยกตัวอย่าง เช่น

แกงเผ็ดทุกชนิดไม่ว่าจะเป็นแกงเขียวหวาน แกงส้ม เธอจะแยกน้ำแกงออกมากรองเอากากออก เช่นเดียวกับการทำต้มยำ ก็จะใช้วิธีกรองเอาแต่น้ำ ต้มยำของเธอจึงไม่มีใบมะกรูด ตะไคร้ และเครื่องปรุงอื่นๆ เป็นชิ้นๆ ลอยให้เห็น

เธอให้เหตุผลถึงการต้องกรองน้ำแกงและน้ำต้มยำก่อนเสิร์ฟ ก็เพื่อว่าเวลากินจะไม่ระคายคอ แต่จะละมุนลิ้น

ส่วนเครื่องแกงและเครื่องต้มยำนั้น เธอได้คิดส่วนผสมของตัวเองเพื่อให้มีรสชาติเข้มข้นสมกับเป็นอาหารไทย

เชฟอ้อยไม่ได้ทำแต่อาหารที่เป็นกับข้าวเท่านั้น ประเภทอาหารว่าง เช่น ขนมครกและอื่นๆ เธอก็ทำได้อร่อยเช่นกัน

เฉพาะขนมครกเธอเคยไปประกวดการทำขนมนานาชาติที่สหรัฐอเมริกา แข่งกับชาติอื่นๆ ได้รางวัลชนะเลิศมาแล้ว นับเป็นเกียรติประวัติที่ทำให้เธอภูมิใจมาก

อีกอย่างหนึ่งที่เธอทำได้ดีและสวยงามไม่แพ้อาหารคือ การแกะสลักผักผลไม้ เช่น แกะแตงโม แกะมันแกว แกะแตงร้าน แกะฟักทอง ฯลฯ ซึ่งเป็นศิลปะที่ควบคู่กับอาหารไทย ที่เมื่อนำมาประดับในจานจะทำให้สวยงามน่ากิน

เนื่องจากเชฟอ้อยเป็นเชฟที่มีฝีมือเป็นที่รู้จักในวงการเชฟมาเป็นอย่างดี ทำให้โรงแรมใหญ่ๆ หลายแห่งต้องการเธอและยอมให้ค่าตอบแทนสูง

ล่าสุด เธอทำงานอยู่ที่โรงแรมโรแมนติค รีสอร์ท แอนด์ สปา ดังกล่าวข้างต้น ตั้งอยู่บนถนนธนะรัชต์ กม.18 ห่างจากหน้าด่านอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่แค่ขับรถไม่เกิน 5 นาที

เธอทำงานเป็นเชฟอยู่ที่นี่มาแล้วร่วม 2 ปีกว่า มีลูกน้องรวมทั้งนักศึกษามาฝึกงานทั้งสิ้นจำนวน 16 คน

เธอมีทีมงานเท่าที่ว่านี้ แต่สามารถทำอาหารเลี้ยงคนได้เป็นพันคนเลยทีเดียว เพราะทางโรงแรมมีงานเลี้ยงบ่อยมาก

เธอบอกกับผมว่า คงจะปักหลักเป็นเชฟอยู่ที่นี่อีกนาน เพราะมีลูกค้าให้เธอได้แสดงฝีมืออาหารตลอดปี

หน้า 80